Τρεις είναι οι πειραϊκές λατρείες που διεκδικούν παναθηναϊκή ακτινοβολία. Αν το ιερό της Άρτεμης στην άκρα της Μουνιχίας είναι το αρχαιότερο και το πιο σημαντικό, το κατεξοχήν πειραϊκό ιερό είναι το Διισωτήριο, ιερό του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς. Η επίκληση του Δία που, επιπλέον, κρατά τη Νίκη, πιθανόν συνδέει την ίδρυση του ιερού με τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Με την ίδρυση του λιμανιού σχετίζεται και το ιερό της Αφροδίτης που ιδρύθηκε από τον Θεμιστοκλή και ξανά από τον Κόνωνα. Η τρίτη μεγάλη πειραϊκή λατρεία τοποθετείται στη Ζέα, όπου ο Ασκληπιός αποβιβάστηκε φτάνοντας στην Αθήνα. Εκεί ιδρύεται το πρώτο αττικό Ασκληπιείο και γιορτάζονται τα Επιδαύρια.
Η θάλασσα του Πειραιά φιλοξενούσε τις λεμβοδρομίες των Παναθηναίων και των Αιαντείων, το ιερό λουτρό του αρχαίου αγάλματος της Αθηνάς στα Πλυντήρια ή των μυστών την πρώτη μέρα των Ελευσινίων.
Από τις δημοτικές γιορτές διάσημα είναι τα Διάσια, αφιερωμένα στον Δία Μειλίχιο που λατρευόταν με μορφή φιδιού, τα Πληρώσια, τα Θεσμοφόρια, τα Θήσεια. Τα Διονύσια του Πειραιά, με παραστάσεις τραγωδιών και κωμωδιών, τοποθετούνται σε ίση μοίρα με τα Λήναια και τα Διονύσια εν άστει.
Τον Πειραιά χρωμάτιζαν οι εξωτικές, ξένες λατρείες. Από τα αρχαιότερα ιερά (5ος αιώνας π.Χ.) είναι αυτά της θρακικής Βενδίδος, που συγγενεύει με την Άρτεμη, της φρυγικής Μητέρας των Θεών, που συνοδεύεται από τον Άττη, του Σαβαζίου και, πιθανόν, της Αιγύπτιας Ίσιδος. Στα ελληνιστικά χρόνια θα προστεθούν οι λατρείες του Άμμωνος και του Σαράπιδος αλλά και άλλων θεοτήτων, φρυγικών, καρικών, συριακών και φοινικικών. Στους ρωμαϊκούς χρόνους ακμάζει ιδιαίτερα ένα από τα παλαιότερα Ίσεια της Ελλάδας, όπου η θεά συνδέεται με τη ναυσιπλοΐα.